XXXII Akcja GTWb - "Kochałem Cię nad życie na tym meteorycie (poezja w życiu miasta)"
Nie deptać stokrotek!
Idziemy w tym marszu wciąż naprzód i naprzód,
a tutaj stokrotka pod płotem.
Ostrożnie kochani, nie włazić butami!
Uwaga! Nie deptać stokrotek!
Nie deptać stokrotek pod płotem,
bo chociaż stokrotka maleńka,
to w każdej jest nuta piosenki
i w każdej poezji kropelka.
I człowiek się czuje bogatszy
przez taki maleńki kwiatuszek.
Dlatego rzucamy dziś hasło:
Nie deptać stokrotek i wzruszeń!
Stokrotka jest mała, stokrotka nieśmiała,
musimy stokrotkom pomagać.
Niech cieszą się słońcem, niech kwitną na łące.
Nie deptać stokrotek! Uwaga!
Nie deptać stokrotek!
Nie wolno zapomnieć - to ważne ogromnie,
to serce dyktuje ten protest -
na wielkim afiszu stokrotkę narysuj.
Uwaga! Nie deptać stokrotek!
Nie deptać stokrotek!
Wystąpiły - Wanda Chotomska i stokrotki z Woli.
6 komentarzy:
Ech, Chotomska, dzieciństwo mi się przypomniało.
I stokrotek zatrzęsienie, tak je lubię:-)
oj tak - ja tez lubie :O)
cedosia
Przepiękne kwiatuszki. Za mojego dzieciństwa czteroletnie panienki plotły z nich wianki na głowę. A potem stokrotek jakby coraz mniej się robiło; stąd pewnie apel pani Chotomskiej:)
I proszę, znowu są, całe pola nawet. I to na Woli, no, no.
No i co z tym blogiem, hm? Dłuższe urlopowanie?
uwielbiam stokrotki
i ładne słowa
Prześlij komentarz